De wereld heeft beperkte koolstofopslagcapaciteiten

Een recente studie¹ Een rapport van het International Institute for Applied Systems Analysis werpt licht op veel van de beperkingen van koolstofafvangtechnologie op het gebied van capaciteit en mogelijkheden. Het rapport behandelt een verscheidenheid aan factoren die verder gaan dan de traditionele aanpak.

Het gaat specifiek in op kwesties zoals eisen voor milieubescherming, de gevolgen van falen, de publieke perceptie en de geopolitiek rond het gebruik van grensoverschrijdende bekkens. Dit is wat u moet weten.

CO₂ en de rol ervan in de opwarming van de aarde

Koolstofdioxide blijft een van de grootste bijdragers aan de opwarming van de aarde. Naarmate CO₂ vast komt te zitten in de atmosfeer, waardoor warmte dichter bij de grond blijft hangen, wat de CO2-uitstoot verhoogt en een vicieuze cirkel creëert. Helaas, CO₂ is een bijproduct van de verbranding van fossiele brandstoffen en andere belangrijke taken die cruciaal zijn voor het dagelijks leven. Als zodanig is CO₂ De vervuiling blijft recordhoogten bereiken.

Nog een recent studies ontdekte dat CO in 2025₂ De maandelijkse concentraties bereikten een recordhoogte van 430 ppm (parts per million). Uit hetzelfde onderzoek bleek dat versoepelde industriële normen in de VS de wereldwijde emissiecijfers omhoog stuwden, ondanks een daling bij Chinese fabrikanten.

Het bereiken van netto-nul CO2-uitstoot

Erkennen hoe belangrijk het is om CO2 te beheersen₂ Om het milieu te beschermen, zijn wetenschappers, overheden en instellingen samengekomen om manieren te vinden om netto nul koolstofemissies te bereiken. Netto nul koolstofemissies is een term die verwijst naar het punt waarop de hoeveelheid nieuwe koolstof die wordt geproduceerd gelijk is aan de hoeveelheid koolstof die uit de atmosfeer wordt verwijderd.

Het Klimaatakkoord van Parijs is met name een perfect voorbeeld van hoe regeringen zich verenigen om de CO2-uitstoot te bestrijden.₂ emissies. Deze overeenkomst beoogt dat landen CO2-reductie- en afvangmethoden invoeren om ervoor te zorgen dat de wereldwijde temperaturen met niet meer dan 2°C (3.6°F) boven het pre-industriële niveau stijgen, terwijl ernaar wordt gestreefd de stijging te beperken tot 1.5°C (2.7°F).

Koolstofafvang en -opslag (CCS)

Koolstofafvang en -opslag (CCS) is een van de kernaspecten van het Klimaatakkoord van Parijs. Methoden voor koolstofafvang bestaan ​​in vele vormen, van directe luchtafvangsystemen tot chemische of op waterbasis strategieën die CO combineren₂ met andere moleculen om veiligere opties te creëren. Er zijn zelfs volgende generatie batterijen in de maak die CO gebruiken₂.

Zodra de CO₂ Zodra CO2 wordt opgevangen, wordt het eerst gecomprimeerd en vervolgens naar een opslaglocatie getransporteerd. De meest voorkomende locatie om CO2 op te slaan₂ bevindt zich diep onder de grond in specifieke bekkens, waaronder basaltformaties en onontgonnen steenkoollagen.

Meer specifiek zijn dit CO₂ Opslaglocaties moeten een minimale diepte hebben van ~800 tot 1,500 meter (0.8 tot 1.5 km). Deze beperkingen zijn ingesteld om destabilisatie van het gesteente te voorkomen, wat in bepaalde gebieden tot extra seismische activiteit zou kunnen leiden.

Opvallend is dat het Klimaatakkoord van Parijs oproept tot CO₂ De emissies moeten eeuwenlang in deze rotsformaties worden opgeslagen als een haalbare manier om de emissies te verminderen. Er zijn dan ook al veel studies uitgevoerd om geologisch stabiele doellocaties voor CO te vinden.₂ opslag.

Problemen met huidige CCS-methoden

Er zijn verschillende problemen met deze benadering van CO₂ vervuiling. Ten eerste is elke studie tot nu toe uitgevoerd met de veronderstelling dat er een enorme hoeveelheid opslagruimte is voor CO₂ afval. Deskundigen hebben potentieel 10,000 tot 40,000 GtCO gevonden₂van mogelijke opslaglocaties.

De werkelijke capaciteit is echter veel kleiner. Ten eerste hielden alle eerdere schattingen geen rekening met kwetsbaarheden die de locatie onbruikbaar of op zijn minst onverstandig zouden kunnen maken. Cruciale aspecten zoals seismische activiteit, die tot grote lekkages zou kunnen leiden, werden nooit in overweging genomen.

Bedrijven hebben miljarden geïnvesteerd in technologie voor koolstofafvang en velen prijzen het aan als een veilige oplossing voor de CO2-uitstoot.₂ vervuilingsprobleem. Ondanks deze enorme investeringen is er zeer weinig CO₂ is vastgelegd en tot op heden opgeslagen.

Critici beweren dat te veel nadruk Er is al veel geïnvesteerd in deze technologie en dezelfde hoeveelheid inspanning voor preventie is zinvoller. Ze noemen kosten, historische gegevens en conflicten over het gebruik van internationale bekkens als CO2-uitstoot.₂ opslagmogelijkheden als de belangrijkste nadelen.

Beperkte koolstofopslagstudie

Het International Institute for Applied Systems Analysis heeft de noodzaak van meer transparantie erkend en heeft het volgende gepubliceerd: Een voorzichtige planetaire limiet voor geologische koolstofopslag studie in het wetenschappelijke tijdschrift Nature. Deze unieke studie duikt diep in de voorgestelde CO₂ opslaglocaties, waaruit blijkt dat de wereld veel minder CO2 heeft₂ opslagcapaciteit dan eerst gedacht.

Jarenlang CO₂ Voorstanders van CO2-afvang hebben de lang gekoesterde beweringen van de industrie over een enorme capaciteit om COXNUMX veilig op te slaan, ondermijnd. Deze studie ontkracht deze mythes en toont aan dat er behoefte zal zijn aan een gecombineerde inspanning van preventie en opslag om zelfs maar in de buurt van netto nuluitstoot te komen.

Je kunt CO2 nergens opslaan

In het artikel wordt elk potentieel CO onderzocht₂ opslagbassin om te zien of het daadwerkelijk een verstandige opslagplaats is voor dit schadelijke bijproduct. De studie bracht het concept van "voorzichtig potentieel”, verwijzend naar de balans tussen veiligheid en capaciteiten.

Bron – Natuur

Het doel van het onderzoek is om de risico's voor mens en milieu te minimaliseren. Daarnaast willen de wetenschappers mensen laten beseffen dat CO2-opslag niet onbeperkt is. Er moet een limiet worden gesteld aan elke locatie, rekening houdend met belangrijke factoren, zoals techniek, veiligheid en andere essentiële aspecten van de vergelijking.

Gevoelige milieugebieden

Een van de eerste stappen van het onderzoek was het uitsluiten van kwetsbare milieugebieden. Je kunt geen verontreinigende stoffen opslaan op locaties die catastrofale verliezen kunnen lijden bij een lekkage. Een perfect voorbeeld van deze strategie is het uitsluiten van de Arctische en Antarctische gebieden.

Seismisch actieve zones uitsluiten

Een ander cruciaal aspect dat de wetenschapper onderzocht, was de seismische activiteit van elk bekken. Locaties in de buurt van tektonische platen of actieve trillingen werden uitgesloten. Het heeft geen zin om te proberen CO vast te leggen.₂ in rotsformaties die uiteindelijk zullen lekken door aardbevingen en bevingen. Zeker gezien het feit dat eventuele lekken catastrofaal kunnen zijn voor het land en de watervoorziening.

Volumetrische berekeningen

Vervolgens ging het team aan de slag met het berekenen van het volume van elke resterende locatie. Voor deze stap moest het team cruciale gegevens bekijken, waaronder de diepte van de doelformatie, het totale poriënvolume, de integriteit van de afdichting en het type bassin.

Beleidsmakers begeleiden

Ten slotte bespreekt de groep hoe slimme beleidsmaatregelen kunnen bijdragen aan het verbeteren van de CO2-uitstoot.₂ Verwijderings- en preventiestrategieën. Het document legt uit hoe elk land zo snel mogelijk moet beginnen met het opstellen van een plan voor geologische koolstofopslag en de vermindering van fossiele brandstofemissies.

Onderzoeksmethodologie: testen van de wereldwijde koolstofopslagcapaciteit

Als onderdeel van het onderzoek onderzocht de wetenschapper cruciale aspecten van de huidige CO₂ Opslagplannen. Ze voerden verschillende tests uit, waaronder ruimtelijk expliciete analyses. Deze strategie hielp hen om opslaggebieden met potentiële risico's te identificeren en uit te sluiten.

Bevindingen: werkelijke wereldwijde CO₂-opslagcapaciteit

Veeg om te scrollen →

De testresultaten van het artikel kunnen helpen bij het bepalen van toekomstig beleid en meer. Het team slaagde erin de planetaire limiet voor geologische koolstofopslag te bepalen voor zowel onshore als offshore bekkens. Meer specifiek stelden ze vast dat een voorzichtige planetaire limiet van ongeveer 1,460 Gt COXNUMX haalbaar is.₂ opslag mogelijk was.

Deze gegevens spreken eerdere rapporten tegen die stellen dat CO₂ opslagcapaciteit van 10x dat, of ongeveer 11,800 Gt CO₂ van theoretische opslag. Het laat ook zien dat het alleen mogelijk is om een ​​wereldwijde temperatuurverlaging van 0.7 °C te bereiken met behulp van CO₂ De primaire focus van dit artikel is dan ook om aan te tonen dat men geologische koolstofopslag als een beperkte wereldwijde hulpbron zou moeten gaan beschouwen.

Implicaties en voordelen van de studie

Dit artikel brengt veel voordelen aan het licht. Ten eerste stelt het realistische doelen voor CO2-uitstoot.₂ Initiatieven vastleggen die oorspronkelijk geen rekening hielden met beperkende factoren. Door de wereld een transparanter beeld te geven van CO₂ Dankzij de mogelijkheden om ziekteverwekkers vast te leggen, kunnen wetenschappers zich richten op aanvullende methoden en preventiestrategieën.

Optimaal gebruik

Het artikel helpt te benadrukken welke industrieën het meeste baat zouden hebben bij CO₂ Initiatieven voor het vastleggen van CO2-uitstoot en die in de reductiestrategie moeten worden opgenomen. Het document noemt met name moeilijk te decarboniseren sectoren zoals de cementproductie, de luchtvaart en de landbouw als belangrijke gebieden voor de integratie van CCS-methoden.

Inzicht in lokalisatie

Dit artikel is het eerste dat de geografische en geopolitieke factoren van elke locatie serieus bekijkt. Het laat zien dat CO₂ De opslagcapaciteit is ongelijkmatig: sommige landen, zoals de VS, Rusland, China, Brazilië en Australië, hebben enorme opslagbassins, terwijl andere landen er helemaal geen hebben.

Wettelijk kader

Een ander belangrijk voordeel van deze studie is dat het kan bijdragen aan de vormgeving van wetgeving rond het gebruik van bekkens in internationale wateren en andere juridisch twijfelachtige gebieden. Dit juridisch kader zal kritische details moeten onderzoeken, zoals jurisdictiegrenzen, verplichtingen tot monitoring op lange termijn en financiële verantwoordelijkheden.

Toepassingen in de praktijk en tijdlijn

De belangrijkste toepassing van deze studie is het vergroten van de transparantie over CCS-methoden. De wetenschapper wil landen laten inzien dat preventie in combinatie met saneringsstrategieën de beste aanpak is. Alleen dan kan de wereldwijde CO2-uitstoot worden teruggedrongen.₂ emissies beginnen af ​​te nemen.

Tijdlijn van de studie naar beperkte koolstofopslag

U kunt verwachten dat deze studie een onmiddellijk effect zal hebben op de CO₂ De wetenschap in dit artikel zal helpen bij het bepalen van toekomstige CO2-₂ goedkeuringen voor depotlocaties en kan worden gezien als een kaart voor landen die hun steentje willen bijdragen.

Belangrijke ontwikkelingen die uit deze studie naar voren komen, kunnen onder meer een verbeterde CO2-uitstoot omvatten.₂ transportroutes, de ontwikkeling van grensoverschrijdende pijpleidingen en gestroomlijnde scheepvaartcorridors om afval sneller naar injectiecentra te brengen.

Onderzoekers naar beperkte koolstofopslag

Het International Institute for Applied Systems Analysis organiseerde de studie naar beperkte koolstofopslag. In het artikel worden Matthew J. Gidden, Siddharth Joshi, John J. Armitage, Alina-Berenice Christ, Miranda Boettcher, Elina Brutschin, Alexandre C. Köberle, Keywan Riahi, Hans Joachim Schellnhuber, Carl-Friedrich Schleussner en Joeri Rogelj genoemd als de belangrijkste bijdragers.

Studie naar beperkte koolstofopslag in de toekomst

De ingenieurs zullen nu proberen hun document in handen te krijgen van wetgevers en milieuactivisten om een ​​realistischer benadering van de CO2-uitstoot te inspireren.₂ vervuilingsprobleem. Ze hopen CO2-opslag te combineren met preventie en andere afvangstrategieën om resultaten te boeken.

Investeren in de CO₂ Opslagsector

Er zijn verschillende bedrijven actief in de CO2-afvangindustrie. Deze bedrijven variëren van grote gasbedrijven tot bedrijven die nieuwe afvangmethoden willen ontwikkelen, zoals het hergebruiken van afgevangen CO2 in productiestrategieën. Hier is één bedrijf dat vooroploopt op het gebied van innovatie.

Chevron

Chevron betrad de markt in 1879 als Pacific Coast Oil Company om betrouwbare olieproducten te leveren aan de VS. Het bedrijf onderging verschillende fusies, waaronder met Standard Oil Company of California in 1906, Texaco in 2001 en Unocal Corporation in 2005. Deze laatste fusie leidde ertoe dat het bedrijf zijn naam veranderde in Chevron Corp.

Chevron is al tientallen jaren een pionier in de Amerikaanse olie-industrie. Het bedrijf exploiteerde lange tijd de grootste raffinaderij in Californië. Momenteel is het actief in de VS, Bahrein en Saoedi-Arabië.

Begin jaren 2000 begon het bedrijf zich te richten op hernieuwbare brandstoffen en initiatieven voor een lagere COXNUMX-uitstoot. Deze omslag zorgde ervoor dat het bedrijf zijn producten ging diversifiëren naar mariene biobrandstoffen, COXNUMX-uitstoot en COXNUMX-uitstoot.₂ opvangapparaten en geavanceerde smeermiddelen.

Chevron levert momenteel ongeveer 3.1 miljoen vaten olie-equivalent per dag. Het bedrijf wordt wereldwijd erkend als een toonaangevende olieleverancier en rapporteerde een jaarlijkse omzet van meer dan $ 246 miljard. Al deze factoren maken CVX een slim aandeel voor wie op zoek is naar toegang tot een leider in COXNUMX.₂ innovatie vastleggen en meer.

Laatste CVX (CVX) aandelennieuws en prestaties

Beperkte koolstofopslagstudie | Conclusie

Om de wereld te redden van de opwarming van de aarde is meer nodig dan een enkele aanpak. Wetenschappen zoals CO₂ Afvang en opslag zijn slechts een van de vele instrumenten die milieuactivisten moeten beheersen om echt een verschil te maken. Deze studie laat zien dat het afvangen en opslaan van CO₂ is niet voldoende. Alleen in combinatie met relevante preventieve maatregelen zal een strategie aanzienlijke resultaten opleveren.

Ontdek andere coole milieuprojecten hier.

Referenties:

^{1. Gidden, MJ, Joshi, S., Armitage, JJ, Christ, A., Boettcher, M., Brutschin, E., Köberle, AC, Riahi, K., Schellnhuber, HJ, Schleussner, C., & Rogelj, J. (2025). Een voorzichtige planetaire limiet voor geologische koolstofopslag. Nature, 645(8079), 124-132. https://doi.org/10.1038/s41586-025-09423-y}