Gedachte leiders
De liquiditeitspuzzel voor beveiligingstokens oplossen – Thought Leaders

Er bestaat een brede consensus in de financiële sector dat blockchaintechnologie de effectenmarkt gaat ontwrichten. Ondanks de beweringen is er echter geen sprake van een jaarlijkse groei met dubbele cijfers van effecten op blockchain, zoals je zou verwachten van een ontwrichtende technologie. De reden hiervoor zijn wegversperringen uit de regelgeving die het niet mogelijk maken de grootste belofte van digitale effecten waar te maken: liquiditeit voor voorheen illiquide effecten. In dit artikel analyseren we dit probleem en presenteren we een oplossing.
Wat zijn security tokens/digitale waardepapieren?
Vanuit juridisch perspectief zijn security tokens gewone effecten en zijn ze onderworpen aan dezelfde regelgeving. Het verschil is dat gegevens over het eigendom van effecten worden opgeslagen op blockchain in plaats van papieren of andere vormen van gegevens. Daarom worden ze vaak digitale effecten genoemd.
Innovatieve technologie verbetert de bedrijfsvoering met effecten aanzienlijk, waardoor deze digitaal en geautomatiseerd wordt. Met name de overdracht van digitale effecten is veel eenvoudiger en kan binnen enkele minuten of seconden plaatsvinden in plaats van weken, waarbij de tijd wordt besteed aan het ondertekenen van fysieke contracten, het uitvoeren van nalevingscontroles en het bijwerken van overheidsregisters.
Waarom liquiditeit zo belangrijk is voor beveiligingstokens
De liquiditeit van een actief bepaalt hoe gemakkelijk het kan worden verkocht. Beursgenoteerde effecten zijn bijvoorbeeld zeer liquide, terwijl onroerend goed en startkapitaal zeer illiquide zijn. Hoewel security tokens meerdere voordelen hebben, is grotere liquiditeit een van de belangrijkste voordelen. Om deze reden vertegenwoordigen ze vaak het eigendom van traditioneel illiquide activa.
De massale acceptatie van beveiligingstokens vereist in de eerste plaats interesse van investeerders, wat prikkels zal creëren voor bedrijven om digitale effecten uit te geven in plaats van traditionele effecten. Voor beleggers is het gebrek aan liquiditeit het grootste probleem van effecten die niet aan de beurs genoteerd zijn, omdat het beleggingen daarin riskanter maakt en beleggers tientallen jaren laat wachten voordat ze hun vruchten afwerpen. Daarom is het ontsluiten van de liquiditeit van beveiligingstokens cruciaal voor de massale adoptie ervan.
Waarom is liquiditeit in de conventionele betekenis van het woord buiten bereik van beveiligingstokens?
In de enge zin van de wereld worden effecten als liquide beschouwd als ze op een beurs worden verhandeld. Om deze reden wordt het gebrek aan gereguleerde secundaire markten als de belangrijkste beperking beschouwd. Dit gaat echter voorbij aan het feit dat er al uitwisselingen voor beveiligingstokens bestaan: tZERO, Open Finance, MERJ, GSX – maar er worden daar maar heel weinig tokens vermeld. Bovendien staat Open Finance op het punt om alle beveiligingstokens te schrappen, omdat hun handel niet genoeg vergoedingen genereert om de activiteiten te ondersteunen.
Het probleem ligt dus niet in het gebrek aan marktplaatsen. Het is in feite zo dat notering op een beurs te ingewikkeld is. Het vereist registratie van het aanbod bij bevoegde autoriteiten, met een minimaal handelsvolume en een minimale marktkapitalisatie, en onderworpen aan strengere rapportagevereisten, die vaak een jaarlijkse audit omvatten. Kortom, het vereist dat u een beursgenoteerd bedrijf wordt. Deze vereisten zullen zich niet alleen voordoen bij notering op een klassieke beurs, maar ook bij elke vorm van gereglementeerde markt. Dit betekent dat notering op een gereglementeerd handelsplatform is voor de meeste emittenten van security tokens niet haalbaar.
Een dergelijk gebrekkig begrip van het probleem komt voort uit de crypto-oorsprong van beveiligingstokens. Ze werden gezien als een gereguleerde voortzetting van utility-tokens en cryptocurrencies, waarvoor notering op de beurs veel gemakkelijker is, waardoor het een synoniem werd voor liquiditeit. Deze mythe moet worden ontkracht, zodat de markt zich kan richten op meer realistische bronnen van liquiditeit.
Hoe is liquiditeit voor beveiligingstokens mogelijk?
Om deze vraag te beantwoorden moeten we teruggaan naar een oorspronkelijke definitie van liquiditeit, namelijk het vermogen om op elk moment snel activa te verkopen. Het bestaat uit twee hoofdcomponenten: de complexiteit van het uitvoeren van de transactie en hoe gemakkelijk het is om een tegenpartij te vinden.
Het eerste probleem wordt opgelost door blockchain-technologie. Het belangrijkste voordeel voor particuliere effecten is dat het het uitvoeren van de effectentransactie enorm vereenvoudigt, waardoor het mogelijk wordt om alles binnen een paar minuten online te doen. Conventioneel zou de overdracht van effecten het ondertekenen van fysieke overeenkomsten vereisen, het melden van wijzigingen aan het overheidsregister, het afwikkelen van een transactie via een bankoverschrijving en het uitvoeren van handmatige nalevingscontroles op personen die bij de transactie betrokken zijn.
De complexiteit van de overdracht heeft ook invloed op het aantal potentiële tegenpartijen. Wanneer de overdracht ingewikkeld en duur is, wordt het niet haalbaar om kleine bedragen af te handelen. Dit sluit kleinere handelaars en investeerders af van de markt, waardoor het nog moeilijker wordt om een tegenpartij te vinden.
Het probleem van het vinden van een tegenpartij wordt traditioneel opgelost door een uitwisselingsmechanisme voor het matchen van orders, wat voor beveiligingstokens niet haalbaar is. Daarom ligt de sleutel tot het ontsluiten van liquiditeit in het creëren van een efficiënte manier om tegenpartijen te vinden voor transacties die niet als een gereglementeerde markt zouden worden beschouwd.
Deze manier is al bekend. Het is een prikbord voor P2P-transacties. Omdat deze transacties privé zijn en er geen tussenpersoon bij betrokken is, is er geen regulering nodig. Er zijn echter een aantal nuances en vereisten voor het niet reguleren van een dergelijke locatie, die in een apart artikel zullen worden behandeld.
Voor zover de auteur weet, is er op het moment van schrijven geen locatie die juridisch conforme en efficiënte P2P-liquiditeit voor beveiligingstokens mogelijk maakt.
Welke impact zal het ontsluiten van de liquiditeit van beveiligingstokens hebben op de kapitaalmarkten?
Momenteel mogen durfinvesteerders hun aandelen alleen verkopen als bedrijven waarin ze investeren naar de beurs gaan of worden overgenomen. Dit heeft twee gevolgen, die er beide toe leiden dat geld inefficiënt wordt gebruikt en de economische groei vertragen.
Ten eerste betekent dit dat alleen bedrijven met het potentieel voor een beursintroductie de moeite waard zijn om te investeren. Bedrijven die een solide rendement kunnen bieden, maar geen “disruptie” en buitensporige rendementen bieden, krijgen geen financiering meer. Dit zijn vaak bedrijven met behoefte aan hoge kapitaalinvesteringen – productie, landbouw, fysieke infrastructuur enz. Het probleem van een gebrek aan kapitaalinvesteringen wordt behandeld in een veelbesproken artikel op de blog van Andreessen Horowitz “Het is tijd om te bouwen”.
Ten tweede zorgt de illiquiditeit ervoor dat durfkapitaalinvesteringen prioriteit geven aan groei boven winstgevendheid, omdat wanneer de meeste investeringen niet renderen, zelfs een tienvoudige exit uit succesvolle investeringen misschien niet voldoende is. Het creëert prikkels om op te schalen, zelfs als het bedrijfsmodel niet voldoende wordt getest, wat ertoe leidt dat extreem grote bedrijven, zoals WeWork of Uber, moeite hebben om winst te maken.
De plaag van de particuliere markten heeft ook gevolgen voor de publieke markten. Het leidt tot het ontstaan van de IPO-zeepbel, wanneer meer dan 80% van de nieuwe beursgenoteerde bedrijven niet winstgevend is. Het is problematisch omdat publieke effecten als minder riskant worden beschouwd en dus passen in portefeuilles van retailfondsen en pensioenregelingen, waardoor deze worden geschaad omdat ze te duur zijn.
Het oplossen van het liquiditeitsprobleem zal dus niet alleen een drastische impact hebben op de durfkapitaalsector, maar op de hele economie.