Geaccrediteerde belegger versus gekwalificeerde koper: wat is het verschil?

Als u geen rendement op uw geld genereert dat de inflatie overtreft, wordt u met de dag armer. Gelukkig is er tegenwoordig een overvloed aan investeringsmogelijkheden beschikbaar voor degenen die wijs genoeg zijn om ze op te zoeken.

Met dat in gedachten is het belangrijk om te erkennen dat hoewel het potentieel om stevige rendementen te genereren aanwezig is, niet iedereen daar toegang toe heeft. In de ogen van de toezichthouders worden ze niet allemaal als gelijken beschouwd, waarbij sommigen worden beschouwd als 'geaccrediteerde beleggers' en anderen als 'gekwalificeerde kopers'. Hieronder bekijken we wat dit betekent.

Key Takeaways

• Een geaccrediteerde belegger heeft specifieke inkomens- of nettovermogensdrempels, waardoor hij in bepaalde particuliere aanbiedingen kan investeren.
• Een gekwalificeerde koper beschikt doorgaans over hogere activa, waardoor een bredere toegang tot investeringen mogelijk is, inclusief specifieke particuliere fondsen.
• Hoewel beide classificaties toegang bieden tot particuliere en minder gereguleerde investeringsmogelijkheden, zijn de criteria voor gekwalificeerde kopers strenger, wat een hoger niveau van financiële verfijning en vermogen weerspiegelt om met economische risico's om te gaan.

Wie/wat zijn 'geaccrediteerde beleggers'?

An geaccrediteerde investeerder is een individu of een zakelijke entiteit die mag handelen in effecten die niet bij de financiële autoriteiten zijn geregistreerd. Ze hebben recht op deze bevoorrechte toegang omdat ze voldoen aan een of meer vereisten met betrekking tot inkomen, vermogenssaldo, omvang van het vermogen, bestuursstatus of professionele ervaring.

In de VS wordt een individuele geaccrediteerde belegger volgens de voorschriften van de Securities and Exchange Commission (SEC) gedefinieerd door:

1. Inkomen: Een individu met een jaarinkomen van meer dan $200,000 in elk van de twee meest recente jaren (of $300,000 gecombineerd inkomen als hij getrouwd is) en die hetzelfde verwacht voor het lopende jaar.
2. net Worth: Een persoon met een nettowaarde, of een gezamenlijk vermogen met zijn of haar echtgenoot, van meer dan $ 1 miljoen, exclusief de waarde van de hoofdwoning.

De criteria kunnen ook van toepassing zijn op entiteiten, zoals banken, partnerschappen, bedrijven, non-profitorganisaties en trusts, op basis van hun totale activa of andere factoren.

Als u wordt beschouwd als een geaccrediteerde belegger, volgen hier enkele voorbeelden van populaire investeringsmogelijkheden die beschikbaar zullen zijn.

1. Privéplaatsingen: Dit aanbod is een primaire methode voor bedrijven, zowel gevestigde als startups, om kapitaal aan te trekken zonder naar de beurs te gaan. Het relatieve gemak van het werven van fondsen zonder de regeldruk van een openbare aanbieding maakt dit een populaire keuze voor bedrijven. Voor erkende investeerders biedt het een kans om te investeren in potentieel veelbelovende ondernemingen voordat deze op de bredere markt terechtkomen.
2. hedge Funds: Hedgefondsen zijn lange tijd een belangrijk onderdeel geweest van de portefeuilles van veel erkende beleggers. Ze bieden diversificatie, potentieel voor buitensporige rendementen en een reeks strategieën die mogelijk niet beschikbaar zijn in traditionele beleggingsinstrumenten. De aantrekkingskracht van hedgefondsen schuilt vaak in hun belofte om “absolute rendementen” of positieve rendementen te behalen, ongeacht de marktomstandigheden.
3. Durfkapitaalfondsen: Met de technologische bloei en de snelle groei van startups in verschillende sectoren heeft durfkapitaal veel aandacht gekregen. Investeren in startups in een vroeg stadium biedt potentieel aanzienlijke rendementen, vooral als deze startups succesvol worden en tegen hoge waarderingen worden overgenomen of naar de beurs gaan.

Wie/wat zijn gekwalificeerde kopers?

Volgens de Amerikaanse Securities and Exchange Commission (SEC) onder de Investment Company Act van 1940 verwijst een gekwalificeerde koper doorgaans naar:

1. Individueel die $ 5 miljoen of meer aan beleggingen bezitten.
2. Familiebedrijven die $ 5 miljoen of meer aan investeringen bezitten.
3. Trusts en andere entiteiten die niet zijn opgericht met het specifieke doel de aangeboden effecten te verwerven en die op discretionaire basis ten minste $25 miljoen aan beleggingen bezitten en beleggen.
4. Beleggingsbeheerders die minstens 25 miljoen dollar aan investeringen beheren.

De drempels om een ​​gekwalificeerde koper te zijn, zijn hoger dan die om een ​​geaccrediteerde belegger te zijn. In wezen waren de criteria voor gekwalificeerde kopers bedoeld om individuen en entiteiten te identificeren die financieel geavanceerder zijn en het economische risico van hun investeringen kunnen dragen.

Indien beschouwd als een gekwalificeerde koper, volgen hier enkele voorbeelden van populaire investeringsmogelijkheden die beschikbaar zullen zijn.

1. Particuliere investeringsfondsen (3(c)(7) Fondsen): Deze fondsen zijn bijzonder aantrekkelijk voor gekwalificeerde kopers omdat ze vaak enkele van de meest geavanceerde en potentieel lonende beleggingsstrategieën vertegenwoordigen. Of het nu hedgefondsen, private-equityfondsen of andere vormen van gepoolde beleggingsvehikels zijn, deze fondsen bieden de kans op diversificatie, gespecialiseerd beheer en rendementen die mogelijk niet direct correleren met traditionele markten.
2. Bepaalde vastgoedbeleggingsvehikels: Onroerend goed blijft een populaire beleggingscategorie voor veel beleggers, inclusief gekwalificeerde kopers. Het vermogen om te investeren in grootschaliger, meer geavanceerde vastgoedondernemingen, zoals commerciële ontwikkelingen, luxe residentiële projecten of gediversifieerde vastgoedportefeuilles, is vooral aantrekkelijk voor degenen die over de middelen en kennis beschikken om deel te nemen.
3. Co-investeringsmogelijkheden met private equity-bedrijven: Co-investeren biedt gekwalificeerde kopers de kans om samen met ervaren private equity-bedrijven rechtstreeks in specifieke deals of ondernemingen te investeren. Dit biedt een meer praktische beleggingsaanpak, het potentieel voor hogere rendementen (aangezien de traditionele fondskosten kunnen worden verlaagd of geëlimineerd) en het voordeel van de expertise en due diligence van het PE-bedrijf.

Houd er rekening mee dat deze criteria in het geval van beide definities in de loop van de tijd kunnen evolueren en per rechtsgebied kunnen verschillen. Beleggers wordt altijd geadviseerd om de specifieke regelgeving in hun rechtsgebied te raadplegen of advies in te winnen bij financiële professionals.

Waarom worden dergelijke classificaties/beperkingen ingevoerd?

De beperkingen en definities van geaccrediteerde beleggers, gekwalificeerde kopers en soortgelijke classificaties bestaan ​​voornamelijk om individuele beleggers te beschermen en de integriteit van de financiële markten te behouden. Dit zijn de belangrijkste redenen voor dergelijke beperkingen:

1. Bescherming van investeerders:
   • Risicotolerantie: Particuliere investeringen, zoals die in startups, hedgefondsen en private equity, kunnen zeer speculatief en riskant zijn. Ze kunnen leiden tot een totaal verlies van het geïnvesteerde kapitaal. Van beleggers die aan specifieke financiële criteria voldoen, wordt aangenomen dat zij beter in staat zijn dergelijke verliezen te dragen.
   • Gebrek aan liquiditeit: Veel particuliere investeringsmogelijkheden bieden niet hetzelfde niveau van liquiditeit als publieke markten. Dit betekent dat beleggers hun beleggingen mogelijk niet gemakkelijk kunnen verkopen of terugbetalen.
   • Beperkte informatie: In tegenstelling tot overheidsbedrijven, die regelmatig veel informatie aan het publiek moeten bekendmaken, bieden particuliere investeringen mogelijk niet zoveel transparantie of regelmatige rapportage.
2. Integriteit van de financiële markt:
   • Fraude minimaliseren: Door ervoor te zorgen dat alleen meer geavanceerde beleggers toegang hebben tot bepaalde beleggingsmogelijkheden, streven regelgevende instanties ernaar de kans op fraude en oplichting gericht op minder ervaren beleggers te verminderen.
   • Stabiliteit: Beleggers die aan de criteria voldoen, worden geacht beter geïnformeerd te zijn en minder snel paniekerige beslissingen te nemen tijdens marktschommelingen, wat bijdraagt ​​aan de marktstabiliteit.
3. Regelgevende efficiëntie:
   • Verminderd toezicht: Door de deelname te beperken tot financieel geavanceerdere individuen of entiteiten, kunnen toezichthouders bepaalde vrijstellingen toestaan ​​van de registratie- en openbaarmakingsvereisten die van toepassing zijn op openbare effecten. Dit levert efficiëntiewinst op voor zowel toezichthouders als uitgevende instellingen.
   • Flexibiliteit voor uitgevende instellingen: Bedrijven en fondsen kunnen sneller en met minder regeldruk kapitaal aantrekken wanneer ze zich richten op geaccrediteerde beleggers of gekwalificeerde kopers, omdat er minder openbaarmakingsvereisten zijn.
4. Vermoeden van verfijning:
   • Van beleggers die voldoen aan de criteria van geaccrediteerde beleggers of gekwalificeerde kopers wordt aangenomen dat zij over de ervaring, kennis of middelen beschikken om de risico's en voordelen van hun beleggingen te beoordelen. Er wordt ook aangenomen dat zij in een positie verkeren om het economische risico van dergelijke investeringen te dragen, inclusief het potentieel voor totaal verlies.

Hoewel deze beperkingen de toegang tot bepaalde investeringsmogelijkheden voor het bredere publiek beperken, zijn ze in wezen bedoeld om het grotere goed te dienen door beleggers die als minder ontwikkeld worden beschouwd te beschermen en de algehele gezondheid en stabiliteit van de financiële markten te handhaven.